Briljant heeft ook een schaduwkant

Kort na het plaatsen van mijn vorige blog zag ik een video waarin Vlaanderens bekendste psychiater, Dirk de Wachter, pleit voor minder ‘fantastischheid’ en voor meer ‘gewoon geluk’. Vooral via social media creëren we een wereld waarin het altijd mooier, groter, succesvoller lijkt te kunnen. En te moeten. Alleen achter ons scherm trekken we dan de trieste conclusie dat het in ons eigen leven nog niet zo fantastisch is als bij onze virtuele vrienden. Waardoor we ons ongelukkig gaan voelen.
Hoe zit het dan met het ‘briljant’ waar ik het over heb?

Een ochtendwandeling met de hond door een prachtig heiig landschap op een mooie nazomerochtend. Bij een kampvuur genieten van fijn gezelschap, van ècht contact met elkaar. Luisteren naar enthousiaste verhalen van kinderen. Oogsten uit je eigen moestuin.Geluk zit in kleine dingen.

Kleine dingen die we niet zien als we te veel bezig zijn met gelukkig (willen) zijn. Als we denken dat we geluk pas kunnen ervaren als we een enorme prestatie neerzetten. Als het ideaal bereikt is. En daar gaat het nogal eens mis. Het ideaalplaatje is vaak een plaatje dat grotendeels wordt gevormd door de wereld om ons heen. Door alle beelden en verhalen over geluk en succes. Voorbeelden van mensen die het op alle fronten voor elkaar lijken te hebben. Aan de buitenkant.
Ik bedoel iets anders met briljant.

Briljant betekent wat mij betreft niet dat het alleen nog maar groots, geweldig, ongelooflijk, moeiteloos fantastisch is. Of dat je er niets voor hoeft te doen. Het ideaalplaatje dat ons wordt voorgeschoteld in commercials en op social media, blijkt meer dan eens een (des)illusie. Dat plaatje komt van buitenaf bij ons binnen. Als we dit najagen sluiten we vaak onze ogen voor de negatieve aspecten. Sluiten we dus ons gevoel af. En als het dan al lukt om het ideaalplaatje te verwezenlijken dan lukt het niet om er gelukkig mee te zijn. Immers, geluk is een gevoel.

De gelukkigste mensen zijn volgens mij degenen die hun hart volgen, hun verlangen waarmaken. Die doen waar ze blij van worden. Of dat nu volgens de buitenwereld groots en meeslepend is of in heel kleine dingen zit. Of het nou de proporties heeft van de Kilimanjaro of van een steen op de weg; laat het jouw persoonlijke top zijn, jouw briljantie. Laat de mogelijke oordelen van een ander bij die ander en ga voor wat jij graag wilt. Haal er uit wat er voor jou uit te halen is. Dat is wat ik noem ‘briljant’.

Briljant heeft ook een schaduwkant.
Briljant wordt het alleen als het van binnenuit komt. Als je aandacht hebt voor wat er van binnen borrelt. Luistert naar je gevoel. En net als het leven, kent ook de weg naar je verlangen teleurstelling, pijn en verdriet. Het is niet altijd hosanna. De weg is zelden zonder hobbels.
Bij zo’n hobbel heb je altijd een keuze: draai je om, neem je een andere weg of ga je het aan? Het heeft geen zin om je te verzetten of te doen alsof het er niet is: die drempel blijft geduldig liggen.
Stel je eens voor hoe het zal zijn als je die drempel over bent. Word je daar blij van?
Dat lijkt me voldoende motivatie om de hindernis te nemen. Het wordt pas briljant als het ook soms shit is.
Je waardeert de zon pas als je de schaduwkant hebt leren kennen. In het leven, maar ook in jezelf.
Kijk met compassie naar de mooie kanten en naar de minder mooie kanten in jezelf. Daardoor krijg je meer oog voor de kleine dingen die het geluk nog groter maken. Dan is er ruimte om te stralen.
Als een briljant.

Ben jij klaar om op jouw manier briljant te zijn?
Als je hier graag eens over van gedachten wisselt ben je van harte welkom voor een gratis sessie.