Het nieuwe jaar is een paar dagen oud. Uit onderzoek blijkt dat bijna de helft van de Nederlanders het nieuwe jaar start met goede voornemens. Hoe zit het met jou? Heb jij goede voornemens? Had je ook goede voornemens voor 2018? Heb je die waargemaakt? Zo ja, van harte gefeliciteerd. Je behoort tot de 10% van de mensen die er in slaagt je voornemens werkelijkheid te laten worden. Dit artikel zal voor jou dan weinig toevoegen.
Behoor je niet tot deze 10% en wil je in 2019 nu eens echt een verandering doorvoeren? Lees dan hieronder waarom goede voornemens bijna nooit zin hebben. En wat wèl werkt.
Wat is er goed aan goede voornemens?
Waarom noemen we goede voornemens eigenlijk goede voornemens? Zijn er ook slechte of foute voornemens? Door goede voornemens ‘goed’ te noemen geven we in wezen aan dat we ergens niet het juiste of gewenste gedrag vertonen. We maken onszelf wijs dat de oplossing ligt in het voornemen om het tegenovergestelde te doen. Het probleem ligt echter dieper dan je denkt, dieper dan op gedragsniveau.
Neem de klassieker als voorbeeld: het voornemen om af te vallen. In het voornemen ligt de boodschap verscholen dat je pas goed bent als je minder weegt. De boodschap dat je niet goed genoeg bent zoals je nu bent. Je neemt je voor om gezonder te gaan eten en meer te gaan bewegen.
Hectiek
Je begint enthousiast en met het vaste voornemen om het nu wel te laten slagen. De eerste dagen stort je je er helemaal in. Je besteedt veel aandacht aan het bereiden van gezonde maaltijden, gaat elke dag een uur wandelen en om de dag sporten. Echt fijn vind je het niet, maar je pept jezelf op: doorzetten, het is voor een goed doel. Gelukkig heb je nog vakantie, dat maakt het wat gemakkelijker.
En dan is die vakantie voorbij. ’s Ochtends is er weer de hectiek: de kinderen moeten naar school, jij zelf aan het werk. En om nu een kwartier eerder op te staan om die gezonde en verantwoorde lunch klaar te maken… Na je werk ben je blij als het je lukt om überhaupt een maaltijd op tafel te zetten. Als je dan om negen uur eindelijk alles gedaan hebt, tja, dan is nog gaan sporten wel een hele opgave. Daar ga je met je goede voornemens.
Het zit ‘m in het uitgangspunt
De reden dat het moeilijk is om vol te houden ligt in het uitgangspunt. Je bent gestart met je voornemens vanuit de diepgewortelde, vaak onbewuste, inprenting dat je niet goed genoeg bent. Letterlijk diepgeworteld, want de basis voor dit patroon is gelegd in onze vroege jeugd.
Als volledig afhankelijke wezens die we als baby zijn hebben we behoeften. Behoefte aan verzorging, aandacht, liefde enzovoort. En hoe goed ouders en verzorgers ook hun best doen om in die behoeften te voorzien, niemand is in staat om altijd adequaat in die behoeften te voorzien. Als kind doe je vanuit je overlevingsmechanisme je uiterste best om aandacht te krijgen voor jouw behoeften. Het is ontzettend bedreigend als blijkt dat degene waarvan je afhankelijk bent niet in staat blijkt jou te bieden wat je nodig hebt. De onbewuste conclusie is dat het aan jou ligt: je bent niet goed genoeg. Je zult iets moeten veranderen om wel goed genoeg te zijn. Het zaadje voor jouw overlevingsstrategie is geplant.
Hier ligt de basis voor het patroon dat in je volwassen leven nog steeds op de achtergrond draait als script. Ook wanneer het als strategie al lang niet meer effectief is.
Seintje aan je onderbewuste
Met het bijvoeglijk naamwoord ‘goede’ geef je dus je onderbewuste het seintje dat er iets niet goed is. En je gedrag is dat je heel hard gaat proberen om het wel goed te laten zijn. Tevergeefs.
Een belangrijke stap is om je te realiseren dat er een overlevingsmechanisme in werking is. Dat je de verbinding met je essentie, je diepste kern kwijt bent. Het goede nieuws is dat die essentie er nog steeds is. Daar liggen ook alle antwoorden.
Ja leuk, en nu dan?
Ik kan me voorstellen dat je nu bij jezelf denkt: Ja leuk, en nu dan? Als het zo diep ligt is het dus nog moeilijker aan te pakken?
Nou, die voornemens op wilskracht proberen vol te houden werkte sowieso niet. Moeilijker wordt het niet.
Zelfcompassie
Het bondige antwoord is: zelfcompassie.
Stel je eens voor: jij voelt dat je helemaal goed bent zoals je bent. Dan voel je ook dat je vrij bent om je diepste zijn tot uiting te brengen. Te leven vanuit jouw pure kern. Vanuit die optiek koester je het verlangen om dat te blijven doen. Gezond te blijven. Dat inspireert je om goed voor jezelf te zorgen. En dus eet je gezond en beweeg je voldoende.
Vanuit jouw levensenergie.
Voel je het verschil?
Hoe ontwikkel je zelfcompassie?
Het begint met stilstaan. Stilstaan bij jezelf en de aandacht naar binnen richten. Bijvoorbeeld door meditatie. Ontdek de patronen en kijk er vanuit mildheid naar. Er is geen schuld. Geen oordeel.
Maak contact met je diepste verlangens. Wat wil jij ècht?
Hier is wel geduld, commitment en toewijding voor nodig. Het is geen grote stappen snel thuis verhaal. Maar wel het mooiste dat je jezelf kunt geven. Je zult zien dat het antwoord op de wat- of hoe-vraag waar je nu misschien nog mee worstelt zich aandient.
Wat te doen met je goede voornemens?
Als je voornemens hebt, of inmiddels had; stel jezelf dan eens de volgende vragen:
Raakt jouw voornemen jouw diepste verlangen? Het is echt jouw vurige wens dat dit werkelijkheid wordt? Alleen dan raakt het jouw intrinsieke motivatie. Dan word je van het vooruitzicht zo blij dat je gemakkelijk tot actie komt.
Andersom geredeneerd: als je niet blij wordt van het vooruitzicht, hoe kun je dan van jezelf verwachten dat je de energie opbrengt om het doel te realiseren? Dan wordt het een opgave. Mogelijk is het dan meer een hoofddoel dan een hartdoel. Onder een hoofddoel versta ik een doel waarvan je denkt dat je het moet realiseren (omdat je denkt dat er iets niet goed aan je is). Een hartdoel is een doel waarvan je hart een sprongetje maakt. Iets wat je zo graag wilt dat de energie al bijna vanzelf vrijkomt.
Dansvoorstelling versus vaatwasser
Ik zie dit bijvoorbeeld bij mijn dochter als ze repeteert voor een dansvoorsteling. Ze raakt al zo in vervoering bij het idee aan de voorstelling, het gevoel dat het dansen voor publiek haar geeft, dan is er geen enkele aansporing nodig. Ik hoef dat maar te vergelijken met haar energie als ik haar de opdracht geef om bijvoorbeeld de vaatwasser leeg te ruimen… Dat laatste raakt duidelijk niet haar diepere verlangen…
Ik wens jou toe dat je in 2019 vanuit verbinding met jezelf jouw hart volgt en doet waar je blij van wordt. Gooi je voornemens overboord en maak er een mooi jaar van.
Kun je daar wel wat hulp bij gebruiken? In een gratis sessie kun je drie kwartier gebruik maken van mijn expertise. Je gaat naar huis met op jouw persoonlijke situatie afgestemde tips waar je direct mee aan de slag kunt.
0 reacties