De relatie tussen ouders en kinderen is de meest bijzondere en complexe van al onze relaties. Een goede band met degenen met wie je het meest verwant bent is niet vanzelfsprekend. Door anders te kijken naar deze relaties en ieders rol en achtergrond is er veel verbetering mogelijk. Waar binding verbroken wordt kan verbinding ontstaan. Lees het in dit artikel. Spoiler alert: ook hier begint het bij jezelf…
In communicatie is er altijd ruis op de lijn. Goede bedoelingen raken ondergesneeuwd door al dan niet openlijke conflicten. Patronen in onze communicatie draaien de boel alsmaar vaster. De communicatie met je broer eindigt altijd met vaagheid. Met die collega kom je elke keer weer in welles-nietes discussies en je vindt maar geen manier om het soepel te laten verlopen. Herkenbaar? Mooi, want herkenning is de eerste stap. Bewustwording van aspecten en patronen in communicatie geeft inzicht en handvatten om de communicatie vlot te trekken.
Erkenning is een menselijke basisbehoefte. We willen allemaal kunnen zijn wie we zijn. Gezien en gehoord worden. In relaties, binnen familie of op het werk. Maar ook erkenning voor bijvoorbeeld pijn of ziekte. Als individu zoeken we naar erkenning, maar ook in groter contexten, bijvoorbeeld als (bevolkings)groep. Erkenning krijgen is vaak een ander verhaal. Wat als erkenning uitblijft?
Je staat voor anderen klaar. Je wilt (alleen maar) helpen. Er zijn voor de ander. En laten we wel wezen: we vinden ons bestaansrecht ook alleen maar in relatie tot een ander. Soms denk je zuiver iets ten gunste van een ander te (willen) doen en blijken er bij nader onderzoek andere beweegredenen aan ten grondslag te liggen. Namelijk het voorzien in jouw eigen behoeften. Dat kan egoïstisch lijken, maar is het juist niet. Ben jij bereid te onderzoeken hoe dat bij jou werkt? Dan ontdek je dat voorzien in jouw eigen behoeften (juist) ook in het belang is van de ander. In dit artikel een voorbeeld uit mijn coachpraktijk.
Opvoedperikelen geven een mooi inkijkje in de ziel van de opvoeder. Ik spreek er veel: ouders die zich zorgen maken over hun kinderen. Die het lastig vinden om te dealen met de issues die kinderen met zich meebrengen. De gemene deler is dat ze het beste willen voor hun kind. Ze willen dat hun kind zich goed voelt. Maar gaat het wel over het kind? Lees in dit artikel hoe kinderen een spiegel vormen voor je persoonlijke ontwikkeling. En als je geen kinderen hebt: ook toepasbaar op andere relaties…
We voelen ons in uren gemiddeld een werkdag per week schuldig. Heb jij ook wel eens last van schuldgevoel? Ook als je het goed bedoelt of helemaal niet schuldig bent? Alsof de jury ten onrechte het vonnis ‘schuldig’ heeft uitgesproken. De jury in je hoofd. Hoe ga je om met dat knagende, maar onterechte schuldgevoel? Lees het hier