Het organische ‘ik zie wel’ brengt je niet waar je wilt zijn

De zin en onzin van plannen

 

Zonder planning komt geen enkele container op de juiste plek

De haven van Hamburg, heb je die wel eens gezien? Hoe indrukwekkend is dat: onvoorstelbaar grote olietankers. Duizenden en duizenden zeecontainers. Op weg van en naar verschillende bestemmingen. Los van onvermijdelijke gedachten waarin termen als ‘milieu’ en ‘verspilling’ een grote rol hebben die voor deze boodschap niet relevant zijn, boezemt het me ontzag in als ik dat zie. Wat een logistieke planning is er nodig om dat allemaal in goede banen te leiden. Er is weinig voorstellingsvermogen voor nodig om te bedenken dat zonder planning geen enkele container op de juiste plek terecht komt.

Ik houd van organisch. Dingen laten gebeuren. Me laten verrassen door wat er op mijn pad komt. Vooral niet te veel plannen. Maar als ik écht ergens wil komen, dan zal ik toch echt moeten plannen. Hoe kom ik anders waar ik wil zijn?

 

Bestemming ingevoerd

Mijn vakantie helemaal uitstippelen? Vind ik niet leuk. Liever reizen manlief en ik op de bonnefooi, zodat we kunnen gaan en staan waar we willen. Zodat we, als de plek of de sfeer tegenvalt, we geen zin hebben om een week in de regen te kamperen of als ik gewoon de kriebels krijg (en dat gebeurt nogal eens), in alle vrijheid verder kunnen trekken. Om te voorkomen dat ik bij het verlaten van mijn oprit al keuzestress heb vanwege links- of rechtsaf slaan oriënteer ik me natuurlijk wel op mogelijke bestemmingen. Ook niks willen regelen vraagt om voorbereiding. Als we gaan rijden dan is dat met het adres van een geselecteerde camping in de navigatie. Dat dan weer wel.

Vertrekken zonder vastomlijnde plannen en ‘we zien wel’; het klinkt idyllisch. Mijn levenslange kampeerervaring heeft mij echter geleerd dat dat vooral leuk is buiten het hoogseizoen èn dat het met de jaren steeds moeilijker wordt om ergens een vrij plekje op een camping te vinden als je niet gereserveerd hebt. Deze ervaring in optima forma beleefden we dit jaar in Zweden.

 

Witgoedcampings en andere paradijsjes

Met nog een paar vakantiedagen voor de boeg en op twee reisdagen van huis besloten we alvast af te zakken naar het zuiden van Zweden. Uit het googelen van campings in dit gedeelte van het land blijkt een sterke voorkeur voor wat wij ‘witgoedcampings’ noemen; enorme terreinen, vol met dito caravans en campers waarin het aan geen enkele luxe ontbreekt. Ieder zijn wensen en behoeften natuurlijk; ik vind het prima. Maar doe mij die kleine camping midden in de natuur, waar je voor je tent een vuurtje kunt stoken en het gevoel hebt aan het wildkamperen te zijn. Dát is waar ik wil zijn. Toegegeven, dat vindt niet iedereen in ons gezin even leuk (wifi maakt veel goed, is alleen ook niet overal aanwezig) dus het is wat geven en nemen af en toe, maar we zijn er eensgezind over dat we niet met onze scheerlijnen onder de dubbelassercaravan van de buren willen staan en kunnen meegenieten van hun tv-programma’s. Gelukkig zijn er wel enkele van die paradijsjes waar wij van dromen. Dus dat werd het adres in de navigatie. Honderdvijftig plekken maar liefst, dus daar is er altijd wel een vrij, dachten wij. Naïef, zo bleek.

 

Wildkamperen op een kluitje

‘Nee, het kampeerterrein is helemaal vol, maar als je wilt kun je óf een nacht doorbrengen op de parkeerplaats, óf nog twee kilometer doorrijden op het schiereiland, daar kun je wildkamperen. Kom morgenochtend rond 9.00 uur terug, dan krijg je een nummer en afhankelijk van het verloop hoor je rond 14.00 uur of je op de camping kunt’.

Aanvankelijk klonk dat avontuurlijk, tot we zagen dat alleen het parkeerterrein al bevolkt werd door evenveel wachtende kampeerders als maximale staanplaatsen op een voor ons gemiddelde camping. Vanzelfsprekend kozen wij voor het wildkampeerveld. Helaas bleek dat ook verdacht veel weg te hebben van een zigeunerkamp. Je hoeft er geen rekenwonder voor te zijn om te bedenken dat bijna álle plekken op de officiële camping vrij zouden moeten komen om alle wachtenden van een plek te kunnen voorzien.

Ik zie er de lol wel van in. Echter, op het moment dat ik letterlijk een nummertje moet trekken en dan uren moet afwachten of er iets voor mij overschiet dan raakt mijn gevoel van vrijheid wel een beetje bekneld. Spontane associaties met voedselbonnen kreeg ik ervan.
Het was tijd voor ter plekke een nieuw plan; we besloten de volgende dag door naar huis te rijden.

Onze organische ‘we zien wel’ manier van vakantie vieren bracht ons dus niet waar we wilden zijn.
Dat wil zeggen, niet op die prachtige, ruime kampeerplek midden in de natuur, eigen kampvuurplaats, zo het meer in lopen… Die plek kan ik zoeken en boeken. Maar nóg liever wil ik vrij zijn.. Dát bepaalt waar ik wil zijn, dat is mijn bestemming. Oftewel, ik maak een bewuste keuze. Dat betekent ook de consequenties aanvaarden.

En dan nu wat betreft het werkend leven

Als het om vakanties gaat werkt dit voor mij prima. Voor de reis naar IJsland, die op mijn verlanglijstje staat, pak ik het natuurlijk anders aan. Ik denk niet dat ik kom waar ik wil zijn als ik op de bonnefooi naar Schiphol afreis voor een vlucht naar IJsland.

Dat geldt zeker in het werkend leven: als je ergens wilt komen dan moet je toch echt plannen. Weten waar je heen wilt. Je bestemming intoetsen.
Neem daarbij deze tips ter harte:

 

• Houd er rekening mee dat het ondanks een goede planning anders kan lopen. Een storing op Schiphol… om maar iets te noemen. Beweeg dan mee. Maak er iets van in het moment. Neem nieuwe besluiten. Jij hebt de regie.

• Ga na waar je wel invloed op hebt en waarop niet. Het weer kunnen we niet beïnvloeden, de meeste andere dingen wel. Je hebt altijd een keuze.

• Een plan alleen brengt je ook niet waar je wilt zijn. Een prachtig plan uitstippelen en dan achterover leunen in de hoop dat het werkelijkheid wordt gaat niet werken. Je moet ook in actie komen. Een plan is niet hetzelfde als actie. Dat is als een wens doen en hopen dat de goede fee langs komt. Een plan zonder actie brengt je niet waar je wilt zijn.

• Bedenk ook: niet alleen de bestemming telt, ook de reis. Confucius zei het zo: ‘De weg ís je bestemming’.

Hoe werkt het voor jou? Kom jij waar je wilt zijn? Of blijf je dromen van een andere bestemming? Ook jij kunt komen waar je wilt zijn. Hoe? Maak nu een afspraak voor een gratis sessie, dan help ik je om koers te zetten naar jouw bestemming.