In crisistijd heb je niks te willen. Of wel?

Het maximale aantal registraties voor het ontwikkeladvies is bereikt. Opeens dat bericht. Na één maand. Dat deze regeling voorziet in een behoefte was duidelijk, gezien het aantal aanmeldingen dat ik in no time had. Dat veel mensen het hard nodig hebben werd keer op keer bevestigd in de afspraken met de gelukkigen die hebben kunnen starten met dit traject.

 

Het is zo hard nodig

Het bericht raakte me. Ik was echt van slag.
Wat ik precies voelde is lastig te verwoorden, maar werd wel iets helderder dankzij het webinar dat ik voor JobOn verzorgde. Ik heb een missie te vervullen. Uit de reacties en vragen die ik tijdens en na het webinar kreeg bleek steeds hoe zeer mensen hulp kunnen gebruiken bij het dealen met hun loopbaanissues. Bij elke vraag of opmerkingen voelde ik zo’n sterke drang om er met ieder afzonderlijk dieper op in te gaan. Ik vóel hoe mensen worstelen met druk en verwachtingen uit hun omgeving. Ik vóel hoeveel moeite het ze kost om keuzes te maken voor wat écht klopt met wie ze zijn. En ik weet hoezeer het nodig is om dat wel te doen. En dat het kán. Ook in crisistijd. Juist in crisistijd.

 

Achter het net vissen is niet het einde van de wereld

Veel mensen visten achter het net. Jij misschien ook. Zij kunnen dit jaar geen gebruik meer maken van het gesubsidieerde ontwikkeladvies. De komende maanden komen er nog veel mensen bij die er ook heel erg bij gebaat zouden zijn. Jij misschien ook. Deelnemen kan helaas niet meer. Het voelt oneerlijk. Aan de andere kant geeft het vooral een behoefte weer. Met behoorlijke maatschappelijke relevantie. Want wat als al deze mensen nu onder de druk die zij voelen besluiten nemen die voor de korte termijn verstandig lijken, maar voor de langere termijn niet bij hen passen? Mensen gaan noodsprongen maken. Jij misschien ook. Je schakelt geen hulp in ‘omdat het niet meer gratis is’. Wordt boos en gefrustreerd omdat jij niet de begeleiding krijgt die een ander wel krijgt. Niet bepaald helpende emoties bij het uitzetten van de juiste acties. Je laat je keuzes beïnvloeden door de omgeving; bijvoorbeeld door te wachten met het ontwikkeladvies tot er in 2021 weer budget vrij komt. Een periode waarin je alleen maar verder van huis raakt. Met alle gevolgen van dien. Neem zelf de regie. dat is overigens ook de achterliggende gedachte van het ontwikkeladvies.

 

Vind jouw eigen stek en gooi je hengel uit

En lange inleiding om mijn pleidooi te onderstrepen om ook in crisistijd te gáán voor wat klopt met wie jij bent. Om zelf de regie te nemen over jouw loopbaan, ook als de druk uit je omgeving groter wordt. Dan is het tijd om jouw ideale visstek te bepalen en je hengel uit te gooien.
Als jij op dit moment te dealen hebt met loopbaanissues, lees dan vooral verder.

 

Herken je dit?

Je mag blij zijn dat je een baan hebt of vindt.
Je gaat nu toch geen risico’s nemen!
Lieverkoekjes worden in crisistijd niet gebakken.

Herkenbare uitspraken? Uit je omgeving of van je innerlijke criticus?
Ook in economisch zware tijden heb je iets te kiezen. Wat mij betreft ben je het zelfs aan jezelf en aan de wereld verplicht om te gáán voor wat jij wilt. Als je werkt vanuit je kernwaarden maak jij het verschil.

 

Als werk niet bij je past

Jouw werk moet kloppen met wie jij bent, met jouw kernwaarden en drijfveren. Jouw talent moet erin tot uiting komen. Is dat niet het geval dan loop je deze risico’s:

• Je blijft niet gemotiveerd. Ondanks dat je het werk wel uit kunt voeren gaat het je steeds meer energie kosten.
• Je haalt niet het beste uit jezelf. Het geeft je geen voldoening, het is voor jou geen zinvol werk. Je benut jouw talent niet.
• Succes op de arbeidsmarkt blijft uit. Terwijl je overgekwalificeerd bent voor die functie. Je doet hard je best en schrijft keurige sollicitatiebrieven. Waarin de ziel ontbreekt. Dat is voelbaar. Met afwijzingen tot gevolg.
• Dan gaat het ten koste van jouw productiviteit. Je gaat er niet op ‘aan’ dus nog even kletsen met die collega is al snel boeiender dan weer aan het werk gaan. Werken wordt vooral volhouden en ploeteren.
• Hoe kun je nou lekker werken aan iets wat niet ‘jouw ‘ding’ is? Zie dan maar eens je veerkracht en je energie te behouden. Een burn- of een bore-out ligt op de loer.

 

Volg jouw innerlijk vuur

Dat is niet waar je van droomt toch? Maar heb je wel iets te willen in deze tijd? Hijgt het UWV in je nek met ‘alles is passend’? Er moet toch toekomstperspectief in zitten? We hebben mensen nodig die zonnepanelen schroeven, zei Eric Wiebes laatst op tv*. Al kun je prima schroeven aandraaien, voor dit werk heb ik op mijn dak liever iemand die het mooi vindt om in de buitenlucht met de handen te werken en een bijdrage te leveren aan een beter klimaat, dan iemand die het alleen doet omdat er mensen nodig zijn.

Laat jouw innerlijk vuurtje leidend zijn. Volg jouw weg, jouw hart. Heb vertrouwen dat er ook voor jou een plek is waar jouw talent tot uiting komt. Vraag je bij elke keuze en actie af of het jou dichter brengt bij waar jij écht wilt zijn. Houd zelf de regie.

 

Bak jouw eigen lieverkoekjes

Laat je dus niet leiden door je omgeving. Of door angst. Volg niet blind adviezen op en laat je ook niet gek maken. Over het UWV; na 25 jaar in het vak zeg ik: de soep wordt zelden zo heet gegeten. En je hebt altijd zelf een keuze. Niemand houd je tegen om je acties te richten op het perspectief waar jij blij van wordt. Ook het UWV niet.

 

Via de ventweg kom je er ook

Een weloverwogen tussenstap kan handig zijn. Accepteer bijvoorbeeld tijdelijk een niet-ideale baan om geld te verdienen voor die opleiding om straks jouw droombaan te vinden of om je eigen bedrijf op te kunnen zetten. Je neemt dan de ventweg, maar wel naar dezelfde bestemming.

 

Bak dus zelf jouw lieverkoekjes. Van eigen recept. Je hebt altijd iets te willen. Ook in crisistijd.
Hoe lukt het jou om de regie over jouw loopbaan te houden?

 

Herken je jezelf in dit stuk en wil je er over sparren? In een gratis sessie kijk ik met je mee en geef ik je zicht op welke stappen jij kunt zetten in jóuw richting.

 

 

*NPO Op1, 28 augustus 2020