Deze groeikansen liggen er achter jouw gemopper

Het is verstandiger een kaars aan te steken dan te klagen over de duisternis – Lao-Tse

 

Klagen kunnen we

Je salaris is te laag. Je baas ziet niet hoe hard je werkt. Je hebt nooit een zitplaats in de trein. Je partner begrijpt je niet. Er zijn te veel regels waar je als ondernemer aan moet voldoen. Alles kost altijd zo veel geld. Je staat altijd voor iedereen klaar, maar jij moet het allemaal alleen uitzoeken. Je bent zo moe. Het computersysteem loopt steeds vast. In de vergadering worden nooit spijkers met koppen geslagen. Die ene collega gaat alleen maar voor zijn eigen hachje. Die kantoortuinen werken toch niet, dat is echt achterhaald. Je ouders hebben je te veel in een bepaalde richting gepusht of je juist te weinig richting gegeven. De werkdruk is te hoog. Je moet te veel ballen in de lucht houden.

Hoor je iets van het bovenstaande wel eens op feestjes? Maak je jezelf er wel eens schuldig aan? Er is natuurlijk niks mis mee om af en toe eens lekker te klagen. Op zoek naar bevestiging door gelijkgestemden. Klagen verandert alleen niets aan de situatie. Integendeel. Je geeft het probleem meer aandacht en door er in bevestigd te worden raak je verder van de oplossing dan ooit.

Wil je werkelijk iets veranderen? Lees dan verder welke kansen er liggen achter jouw gemopper én hoe je deze kansen omzet in actie. Om de kluwen te ontrafelen maak ik om te beginnen onderscheid tussen klachten over omstandigheden en klachten over anderen.

 

Klagen over omstandigheden

Je bent niet van streek om de redenen waardoor je denkt van streek te zijn. Dat is de eerste eye-opener. Als jouw ogen er niet meteen helemaal van open gaan, lees dan nog even verder.
Jouw geklaag is slechts een symptoom van een nog niet genomen kans om te groeien naar jouw next level.
Luister eens naar jouw eigen uitspraak over de omstandigheden zonder er een (emotionele) lading aan te geven. Stel jezelf vervolgens de vraag: als die kaders / geld / drukke omgeving / systemen / werkdruk enzovoort geen issue zou(den) zijn, wat zou dat dan voor jou mogelijk maken? Wat zou je dan heel graag willen doen?
Voor jezelf beginnen? Een andere baan? Het roer omgooien? Of iets kleiner: veranderingen doorvoeren in het vergadersysteem, de rekbaarheid van werktijden bespreken, zeggen wat jij nodig hebt, vragen om die ene klus of een andere werkplek?

Je merkt het: onder jouw klacht ligt een verlangen. Je wilt iets wat er (nog) niet is of iets waarvan je denkt dat jij het niet kunt krijgen. Als je vasthoudt aan het idee dat het voor jou niet haalbaar is, dan zal jouw verlangen langzaam overgaan in wanhoop. Dan sluit je de weg naar groei af.
Voeg je daarentegen een schepje hoop toe, dan wordt het al gemakkelijker om je te richten op wat je graag wilt. Wat als het nu eens wel kan?
Waarschijnlijk duurt het ook bij jou niet lang voor het kritische stemmetje, jouw twijfels, angsten en onzekerheden in jou zich beginnen te roeren. Probeer deze niet weg te stoppen. Neem waar dat ze er zijn. Ze gaan toch niet weg. Kijk je twijfels en angsten in de ogen, hoor wat het stemmetje je zegt. Wees dankbaar dat ze (en dus dit deel in jezelf) jou wil(len) behoeden voor gevaar. Nu dienen ze jou niet (meer). Kijk er in mildheid naar en spring in het diepe. Dan bepaal jij de omstandigheden in plaats van dat je de omstandigheden jou laat bepalen.

 

Klagen over anderen

Niemand is vrij van oordelen over een ander. Dat hoeft ook niet. Er is niets mis met af en toe eens lekker je hart luchten door te benoemen wat anderen in jouw beleving allemaal verkeerd doen.
Vaak is jouw gemopper over de ander een teken van ontevredenheid over jouw eigen leven. En je weet het waarschijnlijk al wel: je kunt de ander niet veranderen. Het kan maar weer eens gezegd zijn. Het goede nieuws is dat jij wel iets kunt doen aan de last die je van die ander hebt. Mits je daarvoor open staat. Er zijn verschillende mogelijkheden om dit te doen.

De eye-opener hier is dat wat je afwijst in een ander ook iets zegt over wat je afwijst in jezelf. Vooral als je bij deze opmerking iets van weerstand voelt opborrelen dan nodig ik je van harte uit om verder te lezen.

 

Waarden

Wat doet die ander waar jij allergisch op reageert? Wat maakt het voor jou zo belangrijk dat deze persoon dit zo doet? Gaat het in tegen waarden die voor jou belangrijk zijn? Welke waarden zijn dat dan? In welke mate komen die terug in jouw huidige leven (en werk)? Wat is een eerste kleine stap die jij kunt zetten om meer vanuit jouw waarden te leven?

 

De ander in jouw allergie

Vraag je eens af of je stiekem niet best een klein beetje van die ander zou willen hebben? De ander voelt zich kennelijk wel vrij om zichzelf te laten zien, met de vuist op tafel te slaan, zich niets aan te trekken van een ander. Bij jou is dat gedeelte om welke reden dan ook minder of niet ontwikkeld. Wat zou er gebeuren als jij een kleine portie daarvan zou toevoegen aan jouw gedrag? Wat kun jij leren van die ander? Je hoeft niet bang te zijn dat je doorslaat; hoe zou dat ooit kunnen gebeuren bij iemand met jouw normen en waardenset?

Naarmate mensen dichter bij je staan of je meer met hen te maken hebt wordt het ingewikkelder. Ziet je baas niet wat jij te bieden hebt? Begrijpt je partner je niet? Dan stel ik je de volgende gewetensvraag: zie jij die ander wel volledig? Wees eens eerlijk; zie je jouw leidinggevende vooral als een hork die geen geduld heeft met mensen? Je partner vooral als degene die probeert zich zo snel mogelijk ergens vanaf te maken door oplossingen aan te dragen die er niet van getuigen dat er naar je geluisterd is? Dan zie je maar een stukje van die ander.

Of zie jij die ander in zijn of haar totaliteit? Dus met alle mooie en lelijke kanten, alle successen en mislukkingen, alle plussen en minnen die de persoon maken tot wie hij/zij ten diepste is? En hoe wil je zelf gezien worden? Als die ontevreden medewerker? Als die zeurende partner? Of toch liever met alle mooie en lelijke kanten, alle successen en mislukkingen, alle plussen en minnen die jou maken tot wie je ten diepste bent?
Ben je bereid om daar zelf de eerste stap in te zetten? Laat bij de ander wat van de ander is en neem je eigen verantwoordelijkheid. Zie jij jezelf eigenlijk wel volledig?

 

Nog een overweging

Wat maakt je sterker en wat maakt je zwakker; blijven mopperen op de ander of op de omstandigheden en hopen dat er iets verandert? Of de regie nemen over jouw eigen welbevinden en zelf de eerste stap zetten naar jouw next level?

 

Ontsteek jouw eigen vlam.

 

Ik ben benieuwd welke inzichten dit blog jou brengt. Wil je dat met me delen in een reactie?

En als je er graag eens over wilt sparren hoe je dit toe kunt passen in jouw unieke situatie, dan ben je van harte welkom voor een gratis sessie.