Kun je het omgekeerde hebben van een writer’s block? Dat er zoveel haakjes zijn om over te schrijven dat het je overweldigt? Zo voelt het op dit moment wel. Er is zoveel aan de hand en gebeurd de afgelopen dagen, ik kan er een boek over schrijven. Laat ik het bij een blog houden. Je zult merken dat er ook nog een rode draad in zit. En waardevolle tips.
Het blijven bizarre tijden. Hadden we met z’n allen een soort nieuw evenwicht gevonden, is dat evenwicht weer verstoord door de meest recente maatregelen. En wie weet wat er nog gaat komen. Het is lastig anticiperen als het elke dag weer anders kan zijn.
Persoonlijk heb ik moeite met de toenemende polarisatie en de grimmige sfeer. Ben je wel of niet een mak schaap als je de richtlijnen volgt? Ben je dom om jouw vrijheid aan banden te laten leggen of neem je jouw verantwoordelijkheid? Is er sprake van een vooropgezet plan? Wie het weet mag het zeggen. Of liever, doe maar niet, want dat leidt alleen maar tot meer discussie.
Jouw mening brengt geen verandering
Zoals Paulo Coelho zegt: ‘de wereld verandert door jouw voorbeeld, niet door jouw mening’.
Wat gebeurt er nu werkelijk door het blijven discussiëren of roeptoeteren? Het kost je energie. Zelfs het passief volgen van de discussie. Tenminste, als ik me laat verleiden om door de social media te scrollen, dan zijn frustratie, irritatie en ergernis het gevolg. Laat staan als je actief discussies voert. Wat levert het je uiteindelijk op? Word je er gelukkiger van? Ik geloof niet dat het bevorderlijk is voor de innerlijke rust. Zelfs niet als je op de langere termijn gelijk blijkt te hebben, wat je standpunt ook is.
Los van de mondiale en landelijke situatie hebben we daarnaast ook allemaal onze eigen sores. Leven en werk verandert. Voor iedereen. Voorbeelden te over. En dan is er nog alles wat verder weg of helemaal los staat van het virus. Zo rollen wij privé deze week van het ene naar het andere nare bericht. Verdriet, pijn en leed, niemand blijft gespaard. Wat ons ten deel valt hebben we niet voor het kiezen, in hoe we er mee omgaan hebben we wel een keuze.
Wendbaarheid of adaptiviteit
Hoe je door emotioneel zware tijden komt hangt nauw samen met je wendbaarheid of adaptiviteit. Het vermogen om te veranderen, het vermogen tot zelforganisatie / zelfleiderschap. Ofwel de mate waarin je je kunt instellen op gewijzigde eisen en omstandigheden.
Hoe wendbaarder je bent, hoe meer je het gevoel hebt invloed te hebben op de omstandigheden. Hoe meer je het gevoel hebt invloed te hebben, hoe beter je in je vel zit.
Hoe beter je in je vel zit, hoe beter je immuunsysteem werkt.
Het goede nieuws is: dit is te ontwikkelen.
Vijf tips om wendbaar te blijven
1. Aanvaard wat je niet kunt veranderen
Als je je laat overleveren aan de omstandigheden terwijl je er wel invloed op kunt hebben, dan geef je de regie uit handen. Als je door een tsunami wordt meegesleurd is het lastig om de regie te pakken, dat is waar. Voor de meesten van ons geldt echter dat we meer invloed (kunnen) hebben dan we denken.
Maak dus onderscheid tussen wat je wel en wat je niet kunt beïnvloeden. Blijf uit het verzet tegen wat je niet kunt veranderen en neem besluiten over waar je wel invloed op hebt. Let wel; bij de pakken neer gaan zitten is ook een vorm van (stil) verzet.
Ik kan de toenemende polarisatie in mijn eentje niet veranderen, ik kan wel besluiten om te stoppen met het lezen van de discussies op social media.
2. Richt je op wat er wél is en wat wél kan
Er zijn altijd lichtpuntjes, hoe klein ook. Er kan altijd iets wél, hoe klein ook.
Kijk naar wat er wél is en waardeer dat. Voel waar je dankbaar voor bent. Een regenboog, een mooi nummer op de radio, het innerlijk weten dat het goed is zo, een negatieve testuitslag, een bedankje van iemand krijgen…
En er kan altijd iets wél. Als je nét te klein bent om in de Efteling in De Baron te mogen kan een beetje wc-papier in je schoenen wonderen doen (en een heel blij meisje opleveren).
Toen het virus mijn gezin was binnengedrongen en we in quarantaine zaten kon ik de persoonlijke afspraken met mijn klanten niet door laten gaan. Ik kon ze wel online spreken. En er dienden zich veel nieuwe klanten aan. Die ik wel kon bellen om alvast afspraken mee te plannen.
Het leed van het gezin waarvan de moeder veel te jong overlijdt kan ik niet verzachten. Wel kan ik laten merken dat ik aan hen denk.
Overigens is je richten op wat er wél is iets anders dan bagatelliseren of wegredeneren. Dus niet jezelf voor de gek houden met iets als ‘het kan altijd erger’, ‘gewoon even doorbijten’ of ‘ik mag blij zijn dat ik nog een baan heb’.
Geef aandacht aan wat oprecht een sprankje hoop, energie of blijheid geeft.
3. Zorg voor een doel of veranderwens
En daarmee kom ik op de volgende tip. Geef jezelf iets om naartoe te werken. Iets waar je wél invloed op hebt. Ook dat kan klein zijn.
Een blog schrijven en publiceren. Om maar iets te noemen. Een nieuw kleurtje op de muur. Een afspraak maken met iemand die je verder kan helpen met je loopbaanvraag. De gewoonte ontwikkelen om elke dag te wandelen. Dat lastige telefoontje plegen. Het gesprek aangaan. Je hebt vast jouw eigen voorbeeld. Beeld je in dat het is al is / dat je het gedaan hebt. Hoe voelt dat?
Doet het niks met je? Dan mag je jezelf wat meer stretchen. Iets meer het randje van je comfortzone opzoeken. Binnen jouw comfortzone ligt wat je gewend bent te doen. Daarmee realiseer je geen veranderwens. Daag jezelf dus uit.
4. Ontdek al doende en in stapjes
Ook een reis van duizend mijl begint met één enkele stap. Die duizend mijl in stapjes verdelen vanaf waar je nu bent en elke stap al willen voorkauwen is hét recept om vast te lopen. Vanaf jouw huidige positie kijken naar stap 59.431 en inzoomen op de details die je daar mógelijk kunt tegenkomen brengt je niet dichterbij waar je wilt zijn. Als we bovendien één ding leren uit dit coronatijdperk, dan is het wel dat het elke dag anders kan zijn. Begin dus maar met de eerste stap.
Doe iets waarvan je verwacht dat het je dichter bij je gewenste uitkomst brengt, of daar positieve impact op heeft. Maak de stappen niet te groot, want dan ga je alleen maar uitstellen. Ontdek wat werkt en wat niet werkt. In wat niet werkt zit soms onverwachte bijvangst. Wees nieuwsgierig en experimenteer en stel bij waar nodig.
5. Zorg voor een dagritme waarin je inspanning en ontspanning afwisselt en bewéég
Wendbaar blijven vraagt om mentale veerkracht. Als je een elastiekje blijft uitrekken dan knapt het vroeg of laat. Dat geldt ook voor jou. Daarvoor is het nodig inspanning af te wisselen met ontspanning. Rust, hersteltijd en bezinning zijn noodzakelijke ingrediënten om nieuwe uitdagingen aan te kunnen. Bouw een dagritme in waarin je dit principe toepast.
Zorg daarbij voor voldoende beweging. Dat kan nooit voldoende benadrukt worden. Hoogleraar neuropsychologie Erik Scherder is altijd al een fervent pleitbezorger voor veel bewegen. Maar zeker in coronatijd en een tweede semilockdown is het cruciaal om letterlijk niet bij de pakken neer te gaan zitten.
“Alle studies tonen aan dat stilzitten zeker in deze situatie op geen enkele manier bevorderlijk is voor mensen”, benadrukt hij. “In beweging blijven bevordert op fysiek niveau je immuunsysteem en zorgt ervoor dat depressies, angsten en somberheid minder snel vat op je krijgen.”*
Goed voor de mentale wendbaarheid dus. En bevorderlijk voor de creativiteit, het probleemoplossend vermogen en het zelfhelend vermogen van zowel lichaam als geest. Waarmee je ook nog eens minder vatbaar bent voor virussen…
 Hoe wendbaar ben jij?
Wil je hier graag eens over sparren?Â
Dan ben je van harte welkom voor een gratis sessie.
*bron: nu.nl 13 oktober 2020
Interessante tekst! Bedankt voor het delen. Precies iets waar ik naar op zoek was. Zat ook een beetje vast in de rouw (ook om mijn hond trouwens) en enkele vragen bleven mij kwellen. Ik ontdekte dat het de gedachten zijn, de vragen die het verdriet veroorzaakten en in stand hielden. Door deze gedachten van je af te zetten kan men zich wat beter voelen. Ben er trouwens nog niet helemaal uit waar het gedachten betreft en hun oorsprong of hun plek in het bestaan… Bijvoorbeeld, hoe komt het dat als je iets vergeet, je dit soms weer herinnert als je terug gaat naar de plek waar je die gedachten had. Leiden je gedachten een eigen bestaan….en vang je alleen je eigen gedachten op of onbewust ook die van anderen…