Hoe jouw gedachten je ongelukkig maken en hoe je dit kunt omkeren

Een ongeluk komt nooit alleen zeggen ze wel eens. Nou, als het gaat om tijd- energie- en geldrovende zaken kan ik dit vanuit mijn recente ervaring bevestigen. Er waren nogal wat pechsituaties waar ik mee moest dealen.

Twee kapotte auto’s (tegelijk), de boiler in het vakantiehuisje stuk (op zondag, midden in de bouwvak) terwijl er net nieuwe gasten waren gearriveerd, een 5-daagse internetstoring bij onze glasvezelprovider (na 4 dagen heen en weer bellen met de helpdesk verscheen het bericht op nu.nl dat het om een landelijke storing ging – dat wisten de helpdeskmedewerkers niet?!), stroomuitval en een crash van mijn harde schijf (net vóór de back-up…).

Allemaal situaties die @#$^%# bij me opriepen.  Situaties waarbij  @#$%^# echter niet bepaald de meest helpende reactie is.

@#$%^# wordt veroorzaakt door jouw gedachten

‘Waarom nu? Waarom ik? Dat geld kunnen we nu niet missen. Hoe kan ik nou werken? Houdt het dan nooit op? Zonder auto kunnen we het weekend niet weg. Ik zal zelf wel iets fout gedaan hebben. We hadden nooit op glasvezel over moeten gaan. Nu moet ik die verslagen allemaal opnieuw gaan schrijven. Daar gaat mijn vrije weekend’…. Zomaar een greep uit wat er zoal door mijn hoofd is gegaan.

Door mijn hoofd inderdaad, het gaat hier namelijk over gedachten. Veroordelende, pessimistische, fatalistische, sombere, normatieve, destructieve en nog een heleboel andere gedachten.

Die gedachten veroorzaken irritatie, onrust, boosheid, ongemak, lijden. @#$%^# dus.

Ken je dat? Dat je een overvol hoofd hebt, waarin de ergernissen over de imperfectie van de wereld elkaar verdringen? Stap 1 om hier verandering in te brengen is het besef dat het niet de gebeurtenis is die jou ongelukkig / boos / verdrietig maakt. Het is jouw gedachte over die gebeurtenis.

Met een huurauto kom je er ook

Jouw gedachte is jouw beleving. Ieder mens heeft een eigen beleving van de werkelijkheid. Jouw beleving is dus jouw werkelijkheid. Dat hoeft echter niet een precieze afspiegeling te zijn van de realiteit. Er zijn andere perspectieven mogelijk. Neem nou de situatie van de twee kapotte auto’s, een dag voordat ik met gezin en hond zou vertrekken voor een weekend met vrienden in Frankrijk. De gedachte dat we het af moesten zeggen is natuurlijk bij me opgekomen. En een aantal jaren geleden zou ik dat ook gedaan hebben. Nu ging ik al snel op zoek naar mogelijkheden. Een uur later konden we een huurauto ophalen. Kost een paar extra centen (is ook een gedachte), maar het weekend, waar we ons zo op verheugd hadden ging gewoon door. Bovendien gaf het snel knopen doorhakken een fijn gevoel.

De gebeurtenis verandert niet (meer), maar je kunt er wel anders naar kijken. Waardoor je gemoedstoestand verandert.

Pijn is fijn, bloed moet, maar lijden kun je vermijden

Pijn is onvermijdelijk. Pijn heeft ook een functie. Pijn geeft je een signaal. Als je je hand brandt trek je deze terug van de kachel. Als je honger hebt ga je eten. Ook emotionele pijn of ongemak heeft een functie. De angst om verscheurd te worden door een leeuw zorgt ervoor dat je afstand houdt, je verstopt of vlucht. Als je overprikkeld bent zorg je voor ontspanning. En dan gaat de pijn weer voorbij.

Tenminste, als je luistert naar de signalen.

En daar gaat het nogal eens mis.

Als je de signalen negeert en de pijn aandacht geeft door deze een hoofdrol te geven in je gedachten en verbeelding, dan gaat pijn over in lijden. Blijven terugdenken aan vervelende gebeurtenissen verandert helemaal niks aan deze gebeurtenissen. Alle doemscenario’s herhaaldelijk de revue laten passeren als je dochter in dat vliegtuig stapt verandert de toekomstige geschiedenis echt niet.

Waar (emotionele) pijn nut heeft, heeft lijden dat niet.

Kies jij voor snel herstel of aanhoudende pijn?

Stel je voor dat je door een nare val een complexe beenbreuk oploopt en de keuze hebt tussen optie 1:  je been in laten gipsen en pijnstillers slikken waardoor je na een paar weken weer zult kunnen lopen of optie 2: niks doen en hopen dat het vanzelf over gaat. Zou je dan voor optie 2 gaan?

De pijn als gevolg van de val is in beide gevallen even ernstig. Ga je voor de behandeling dan verdwijnt de pijn en start het herstel. Kies je voor optie 2 dan kies je ervoor dat de pijn aanhoudt, heftiger wordt en overgaat in ondraaglijk lijden. Waarom zou je dat doen?

Toch is dit precies wat ik om heen zie dat mensen doen als het om emotionele pijn gaat. Zij laten de negatieve gedachten toe, maken ze groter, verklaren ze tot dé waarheid en blijven er maar op herkauwen. Soms levert dit onbewust ook iets op. De verborgen winst van blijven in een ongelukkige relatie kan bijvoorbeeld zijn dat je niet voor jezelf hoeft te gaan zorgen.

Het is en blijft een keuze. Een keuze betekent dat er ook altijd een andere keuze is. Je kunt er ook voor kiezen om jouw lijden te stoppen.

Stop met vechten, je verzetten, met jezelf slachtoffer maken.

Het leven komt zoals het komt en dat is echt niet altijd feest.

Soms doet het pijn.

Soms is het zwaar.

Vaak is het oneerlijk.

Soms lijkt het ondraaglijk.

Maar jij hebt altijd een keuze. De keuze om de (emotionele) pijn te aanvaarden, te observeren, er bovenuit te stijgen en ervan te leren. Dat is de weg naar geluk.

Zet de flamingo’s in

Negatieve gedachten hebben de vervelende gewoonte om nogal hardnekkig te zijn. Bovendien trekt de ene negatieve gedachte de andere aan. Voor je het weet daal je af in de duisternis van die spiraal.

Geef je brein een andere optie.

Begin eens met de volgende oefening.

Denk eens terug aan een heel vervelende gebeurtenis of neem een doemscenario in gedachten voor een toekomstige situatie. Stel je dit heel levendig voor.

Heb je dat?

Is vast niet leuk.

Stel je dan nu voor dat je aan een heel groot, ondiep meer staat en naar honderden roze flamingo’s kijkt. Overal flamingo’s, zo ver als je kunt kijken.

In het gunstigste geval sta je nog te genieten van deze aanblik. Op zijn minst heb je heel even een gedachte aan flamingo’s gehad.

Er past maar één gedachte tegelijk in jouw hoofd

Gedachten kunnen niet tegelijkertijd in je brein zijn. Ze kunnen elkaar wel heel snel opvolgen, zoals met negatieve gedachten vaak het geval is, maar per moment is er maar ruimte voor één enkele gedachte. En als dat de gedachte aan flamingo’s is dan is het op dat moment niet die negatieve gedachte. Ik heb nu jouw gedachten gestuurd naar de flamingo’s. Maar dat kun je natuurlijk zelf ook. Maak een lijstje van blije gedachten (of beelden, voor de beelddenkers). Dat kun je er altijd bij pakken om de negatieve gedachtespiraal te doorbreken.

Is het zo simpel? Zo simpel wel, al betekent dat niet dat het ook gemakkelijk is. Jouw innerlijke saboteur (die overigens ook de vraag formuleerde of het zo simpel is) doet er alles aan om je terug te laten vallen in je hardnekkige patronen. Het vraagt doorzettingsvermogen en toewijding om jezelf hierin te oefenen. Maar het is de moeite waard.

Geloof me, ik was vroeger kampioen doemdenken. Een reeks pechsituaties zoals ik afgelopen weken meemaakte zou destijds voldoende zijn voor maandenlange kwelling en lijden. Dat is gelukkig nu wel anders. Dat geeft zoveel rust en vrijheid.

Wil jij onderzoeken hoe dit bij jou werkt en jouw (denk)patronen doorbreken, zodat je ook rust en vrijheid gaat ervaren?

Je bent van harte welkom voor een gratis sessie.